HET VERHAAL EN DE FOTO
Een verhaal hebben we allemaal en we maken de hele dag verhalen.
We hebben een verhaal hoe ons leven is geweest en we hebben een verhaal hoe ons leven zou moeten worden.
Natuurlijk willen we allemaal een mooi verhaal en een verhaal met een mooi begin en een mooi einde.
Dus zijn we bezig met willen wat we niet hebben of met het niet willen wat we hebben.
Het verhaal wordt zo ingewikkeld dat we vergeten dat het maar een verhaal is.
We geloven dat ons eigen verhaal de waarheid is en zijn vergeten wie we werkelijk ZIJN.
We zijn ons verhaal geworden en ZIJN niet meer de Waarnemer van ons verhaal.
Ook ik heb een verhaal.
Soms is het zo spannend of eng dat ik het ga geloven.
Gelukkig kom ik steeds eerder en vaker uit mijn verhaal en word ik weer de waarnemer van mijn verhaal.
En kan ik weer glimlachen om de hoofdpersoon die zich IK noemt.
De foto is een beeld uit een verhaal.
Als ik een foto maak van mijn verhaal word ik makkelijker de waarnemer.
Ik durf dan langer te kijken en zie steeds meer!
Hoe langer en intenser ik kijk naar een foto, hoe meer ik begrijp van mijn verhaal.
De waarnemer kijkt naar het verhaal en glimlacht.
SLUIERS VAN BEWUSTZIJN
Ik zoek, ik spring, ik grijp
en probeer het licht te pakken
helaas
grijze sluiers maken
mijn zicht donker
EEN MOMENT
Plots kijk ik omhoog
Ik zie het licht
Zo dichtbij en zo ver weg
Ik blijf mooi staan
WACHTEN
Ik wacht liever
en sluit mijn ogen
HET LICHT
Ik weet dat je er bent
Maar ik voel je niet
HIGH
Nu ik eindelijk in hogere sferen ben
Verlang ik toch weer
naar de aarde
AARDE
Een aardige sprong
Is dit
Realiteit?
CONTROLE
En weer merk ik op
dat hebzucht mij te pakken heeft
VERTWIJFELING
Het Niet-Weten staat voor mij!
En ook dat
Weet ik niet
Ik moet eerst mijn rotzooi opruimen
Voordat ik hogerop kan
zeggen ze
SCHOONMAKEN
Als ik het laat stromen
laat het zwarte vanzelf los
Het Onbekende
Het pad van de verlichting
loopt meestal
anders
Geen opmerkingen:
Een reactie posten